پايگاه خبری پرستاران عدالت خواه ایران

جدال محافظه کاران و عدالتخواهان ....

تداوم سنت گذشته ، حفظ ارزشهای اخلاقی و نهاد خانواده ، تجربه گرایی ، ضرورت انضباط و قانون در جامعه ، اقتصاد بازار ازاد و اهمیت اجتماعی دین از مولفه های اساسی همه محافظه کاران است .

در این بین در کشور ما با تسلط مدرنیته و ورود سرمایه داری ، تنها سودجویی اقتصادی ( به اصطلاح عامیانه نگه داشتن کلاه خود) اهمیت یافت و‌ وضعیت نابسامان و فاسد گذشته همچنان تداوم دارد . تاکید بر خانواده و ارزشهای اخلاقی بیشتر بانگاه اهمیت دادن به واحدهای خرد اجتماعی در مقابل تمامیت جامعه مطرح بوده و نشاندهنده بی اعتمادی به اجتماع ونه بعنوان عاملی برای تربیت افراد و اماده سازی انها برای ورود به اجتماع .

شما در پرستاری ببینید اهمیت فوق العاده بر زمین سفت سنتهای گذشته و حفظ وضعیت موجود را ، و همچنین تجربه گرایی و ضرورت اجرای بی قید و شرط و بدون ابتکار انضباط و قانون را ، از اینجا می توانید ردپای محافظه کاری بیابید .

ولی از نظر من بهره گیری از ترمینولوژی رایج ایدیولوژی های سیاسی برای ایران همیشه مناسب نیست و ما در این کشور بیش از انکه شاهد جدال بین جریان محافظه کاری بعنوان مدافع حفظ وضعیت موجود و اندیشه های نوگرایانه چپ باشیم ، بیشتر شاهد تقابل بین حامیان سرسخت یک نظام سیاسی و یا صنفی و اجتماعی و مخالفان رادیکال و ساختار شکن انها هستیم .

«در ایران معاصر همواره رادیکالیسم در میان روشنفکران ما فضیلت به شمار امده است . شکاف تاریخی میان دولت و ملت موجب پولاریزه شدن فضای سیاسی بوده است ودر چنین شرایطی لاجرم روشنفکران و فعالین اجتماعی به رادیکالیسم متمایل شده اند.و هرگونه محافظه کاری را به ارتجاع و سازش با نظام سیاسی تعبیر نموده اند.

به بیان دیگر بی اعتمادی و توطیه نگاری در قبال دولت موجب شده است هر تمایلی برای اصلاح طلبی و تغییرات ارام با پرچسب ارتجاع مورد طرد قرار گیرد»

شما ببینید در کشور ما طرحهای عبور از سازمانی، حزبی و یا فردی چند بار تکرار شده است. 

از قالب جبهه ملی چند انشعاب بوجود امد که نهایتا به نهضت ازادی و سازمان مخوف وتروریستی مجاهدین خلق ( ودر اصل منافقین ضد خلق ) منتهی شد.

شما ببینید در تمامی دنیا جریان راستین محافظه کاری طرفدار اقتصاد بازار ازاد است ولی در کشور ما راست سنتی طرفدار دخالت دولت در اقتصاد بصورت جدی است . 

ولی ایا در پرستاری هم وضعیت همین است و ما دو جریان اصلی حامی نظام موجود در وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری کشور و مخالفان سرسخت این نظامها را داریم ؟

 درست است که دیوار اعتماد بین سازمان صنفی با طرفداران و اعضایش فرو ریخته است ، ولی ایا می توان عدالتخواهی را به مثابه یک گروه بزرگ و‌پرنفوذ در بین جامعه پرستاری ارزیابی و نقطه مقابل محافظه کاری و یا عدالتخوایی محافظه کارانه یا مستقلان به حساب اورد ؟گروهی که فراتر از تقسیم بندی های موجود وعلی رغم شکاف بین سازمان صنفی و طرفدارانش ، از راههای مختلف سعی در پیگیری مطالبات پرستاری داشته و حتی با حفظ ایده ها و ارمانها در ساختار سازمان مشارکت سازنده دارد.

ایا این تقسیم بندی درست است و ساختن تابو برای عدم انجام این تقسیم بندی ها به بهانه اتحاد پرستاری به نفع جامعه پرستاری است یا نه ؟  

من در این یادداشت به شما خواهم گفت عدالتخواهی یک روند اصلاح گرایانه و مخالف رادیکالیسم است .

ولی چرا این جنبش اعتراضی که بصورت خودجوش ودر جهت منافع صنفی پرستاران و بدنبال فشارها و تبعیض ها شکل گرفته و به تازگی مورد هجمه جدیدی از سوی کسانی قرار می گیرد که مدعی استقلال و اعتدال و حتی اتحاد هستند ، ولی سوال اینجاست که چرا این افراد نمی خواهند با مطالبه خواهی بدنه هماهنگ و در جهت عدالتخواهی قدمهای صادقانه و جسورانه بردارند؟ 

ادامه دارد....

دادخواه

۴ مهرماه ۱۳۹۴

رشت