با سلام خدمت جنابان واحدی ,سارانی,سندگل و سایر همکاران نظام پرستاری زاهدان
عزیزان لازم است یکبار دیگر توصیه های مکررم را برایتان مرور کنم و آن اینکه در رویارویی با پیشنهادها و توصیه های جدید از مسولین دانشگاه ,حراست و هر جا ی دیگر که باشد از خود چند چرا بپرسید؟مثلا چرا در این شرایط ما را لحاظ کرده و قابل دانسته و طرف صحبت قرار داده اند؟
گفتمان پرستاران عدالتخواه حول محور حق خواهی است و اگر داعیه دموکراسی داریم نباید مانع از حضور و صدای حق طلبانه باشیم مگر آنکه بپذیریم که بر موضع ظلم و جور باعدالتخواهان روبرو شده ایم.بحث کلیدی ما این است که در یک جامعه توحیدی همه در منابع عمومی و دولتی باید منتفع باشند و حس مالکیت داشته باشند نه اینکه صرفا پزشکان خود را مالک ابزار تولید بدانند و دیگران کارگر و عمله این بخش به حساب آیند!عزیزان امروز تمامیت خواهان و مستکبرین بیش از همه از این آگاهی و شعور به وحشت افتاده اند.آگاهی که می رود کاخ رویایی تسلط آنان را بر اموال مردم به یکباره فروریزد.هوشیار باشید و در این شرایط که پرستاری به شما اعتماد کرده است, آب به آسیاب دشمن نریزید و از نارویی و نارویی های پرستاری کشور با همه وجود دفاع کنید .ما با شما دوست هستیم لذا قابل بدانید و در اینگونه مواقع طرف مشورت باشیم.